Pustynia Atacama, Chile
Nie dla:
osób z chorobami serca i układu oddechowego,
osób, które boją się choroby wysokościowej.
Co ze sobą zabrać:
ubrania zimowe (niektóre wycieczki odbywają się w nocy lub wcześnie rano, na wysokości temperatura może spaść do -7°C, trzeba ubierać się na cebulkę),
ubrania letnie (temperatury w ciągu roku wahają się od 15 do 30°C),
wszelkie kosmetyki nawilżające,
krem z filtrem,
nawilżający spray do nosa,
czapka z daszkiem,
okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV,
buty do trekkingu, bez odkrytych palców,
strój kąpielowy i szybkoschnący ręcznik.
Podstawy
Zaczynamy od dostania się na lotnisko Calama (CJC). Biorąc pod uwagę, że lotnisko jest dość małe, dotarcie tutaj może wymagać wcześniejszego transferu w Santiago (SCL).
Transfer z lotniska można zarezerwować przez biuro podróży. Ja korzystałam z oferty biura Denomades, które można znaleźć tutaj. Powiadom hotel, jeżeli dojedziesz na miejsce poza standardowym czasem zameldowania.
Jeżeli nie chcesz korzystać z oferty biura, możesz zarezerwować swoje wycieczki w lokalnych biurach podróży na miejscu (jest ich bardzo wiele, a pracownicy biura doradzą wycieczki na podstawie indywidualnej sytuacji). Na miejscu można też wypożyczyć samochód lub rower.
Zarezerwowałam mój pobyt w hotelu Hostal Desert w spokojnej części San Pedro de Atacama. Hotel serwuje śniadanie w indywidualnie ustalonej godzinie. Ma kuchnię, z której można swobodnie korzystać (kawa, herbata, woda, naczynia, lodówka, małe przekąski – wszystko na miejscu).
Zaplanuj wycieczki na najwyższej wysokości (np. gejzery El Tatio, Piedras Rojas) na ostatnie dni, żeby przyzwyczaić się do wysokości. Dla porównania: średnia wysokość n.p.m. w Polsce to 173 m n.p.m., San Pedro de Atacama jest położone na wysokości 2400 m n.p.m., a gejzery El Tatio na wysokości 4300 m n.p.m. Choroba wysokościowa może dotknąć każdego, ale osoby, które ćwiczą dużo cardio odczuwają ją mniej.
Dzień przed wycieczką na wysokości:
nie jedz ciężkostrawnych dań,
nie jedz zbyt dużo wieczorem,
nie pij alkoholu.
Wycieczka, która zrobiła na mnie największe wrażenie, były ukryte jeziora Baltinache. Istnieje możliwość wejścia do wody (o zawartości soli 10 razy wyższej, niż woda morska), dlatego warto zabrać strój kąpielowy i ręcznik. Według informacji od przewodnika ten region zostanie zamknięty dla wycieczek w 2027 roku, ponieważ wykupiła go spółka górnicza, która będzie tam wydobywać lit. Straszna niesprawiedliwość.
Inną atrakcją wartą uwagi jest wycieczka astrofotograficzna, która odbywa się tylko wtedy, kiedy księżyc nie jest zbyt jasny (innymi słowy: lepiej widać gwiazdy). Z tego względu warto zaplanować wycieczkę w okolicach nowiu. Skontaktuj się z biurem podróży, aby uzyskać więcej informacji.
Budżet
W San Pedro de Atacama nie było miejsca, w którym nie przyjęliby karty, ale wciąż warto zabrać ze sobą trochę gotówki. Porcje jedzenia w restauracjach są gigantyczne (spokojnie starczają na dwa posiłki) i kosztują od 4000 do 15000 CLP (średnio 9000 CLP, warto też szukać opcji poza ścisłym centrum).
Inne uwagi
Chile jest położone na zbiegu dwóch płyt tektonicznych, dlatego mogą tu występować trzęsienia ziemi. Sama poczułam jedno, o magnitudzie 6,1! W takim wypadku zachowaj spokój i postępuj zgodnie z zaleceniami tubylców. Powiedziano mi, że lepiej pozostać w budynku, bo są przystosowane do takich warunków.
W każdym, nawet najmniejszym markecie, można kupić liście koki, herbatkę z koki i cukierki z koki, które mogą zmniejszyć ryzyko występowania objawów choroby wysokościowej.
Jeżeli Twoja skóra jest szczególnie wrażliwa, nie zapomnij o kosmetykach nawilżających. Suchość na pustyni to nie żarty! Sama smarkałam krwią przez całe 5 dni. Nie rozstawałam się z nawilżającym sprayem do nosa. Regularnie nakładaj też filtr przeciwsłoneczny: na wycieczkach nie ma się gdzie schować przed słońcem.
Nie jestem fanką wycieczek z przewodnikiem, ale w tym wypadku cieszę się, że wybrałam tę opcję! Ogrom ciekawostek kulturowych i krajoznawczych naprawdę zmiótł mnie z nóg. Wszyscy przewodnicy mówią po angielsku i hiszpańsku, a także bardzo chętnie odpowiadają na wszelkie pytania i wiedzą, co robić w wypadku choroby wysokościowej (koniecznie daj im znać, kiedy czujesz się źle)!
Chorobę wysokościową poczułam w drodze na gejzery El Tatio. Moje objawy to mrowienie dłoni, mrowienie ust i wymioty. Swoją kondycję zgłosiłam przewodnikowi, który zabrał mnie do punktu medycznego, gdzie zmierzono moje ciśnienie i poziom tlenu, wytłumaczono mi jak się zachować w kryzysie (nie podano mi tlenu, bo moje poziomy były w normie, ale jest dostępny na miejscu). Szczerze przyznaję, że poprzedniego dnia prawdopodobnie zbytnio się objadłam. Nikt inny w grupie (nawet małżeństwo 70+ i osoby, które paliły na każdym przystanku) nie poczuł objawów.
Wszystkie wycieczki zawierały posiłek (lub dwa, zależnie od długości) oraz napoje (ciepłe, zimne, alkoholowe i bezalkoholowe), ale warto wziąć ze sobą dużo wody (zalecaną ilość poda przewodnik) i przekąskę na czarną godzinę.
Przewodnicy odbierali nas vanem z hotelu, a wszelkie informacje otrzymywaliśmy po angielsku i hiszpańsku za pośrednictwem WhatsApp.
